آرامگاه سلطان اسحاق یا سلطان سحاک معروف به «سلطان» یکی از بناهای مذهبی استان کرمانشاه است که در شهرستان پاوه قرار دارد.
بناهای مذهبی در هر کشوری از جایگاه ویژه‌ای نزد مردم برخوردارند که ایران اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و دارای هزاران بنای مذهبی با ارزش است و استان کرمانشاه نیز به واسطه عوامل بسیاری همچون حضور مسالمت‌آمیز اقوام و مذاهب گوناگون در کنار یکدیگر از قدیم‌الایام بناهای مذهبی بسیاری را داشته و این بناها نیز مورد تکریم و احترام مردم قرار گرفته است که آرامگاه سلطان اسحاق یکی از این بناهای مذهبی استان است.
آرامگاه سلطان اسحاق در مسیر جاده پاوه به نودشه در نزدیکی روستای نیسانه و در کنار ساحل رود سیروان قرار دارد. این آرامگاه بسیار مورد تکریم و احترام مردم استان و استانهای همجوار است. گفته میشود، بی‌صدا بودن رودخانه خروشان سیروان در هنگام گذر از کنار این آرامگاه از کرامات این شخصیت است.
سلطان اسحاق یکی از عرفای منطقه بود که گروهی را برای احیا سنت‌ها و فرهنگ ایرانیان هدایت و رهبری کرده است. درباره مسیر دسترسی به این بنای مذهبی باید گفت که جاده‌ای فرعی از جادهی اصلی پاوه به نوسود در نزدیکی روستای نیسانه جدا میشود و به زیارتگاه (در ۴۰ کیلومتری شمال غربی پاوه) منتهی میشود.
یکی از ویژگی‌های قابل توجه و گردشگرپذیر این منطقه، منظره رودخانه سیروان است که جذابیت خاصی به این منطقه داده است.
سلطان اسحاق یا سلطان سهاک (۶۷۵ – ۷۹۸) مؤسس مسلک اهل حق است. اهل حق وی را به نام‌های سلطان حقیقت و صاحب کرم نیز می‌شناسند.
وی از طایفهٔ اکراد است که نسبش به موسی کاظم می‌رسد و در اواخر سده ۷ هجری قمری در قریه برزنجه واقع در شهرستان سلیمانیه عراق چشم به جهان گشود.
سلطان اسحاق در جوانی به تحصیل حکمت، فلسفه و ادبیات پرداخت. بعد به فقه متوجه گردید. سلطان اسحاق سرزمین‌های اورامان، جوانرود، گوران و کوه‌های دالاهو را که برای پیشرفت کار خود مناسب می‌دانست، برگزید و با گروهی از یاران کرد (پیر بنیامین، پیرموسی، پیر داود) زادگاه خود را ترک و به پردیور رفت. در مورد تحصیلات سلطان اسحاق برخی معتقدند که سلطان اسحاق سواد ظاهری نداشت و از میان یارانش فقط پیرموسی سواد داشته است.
گفتارهای سلطان اسحاق در سرانجام (دیوان گوره) که از کتب مقدس اهل حق به شمار می‌رود، جمع آوری شده است. سرانجام به معنی عاقبت و آخر کار است و شامل کلیه‌ی متونی است که سلطان اسحاق (۶۷۵- ۷۹۸ هجری) و یارانش در قرن هشتم هجری بیان کرده‌اند. این متون سرودها و نیایش‌ها و ادعیه و آداب و رسوم مذهبی و مسلکی و نذر و نیاز و قربانی‌ها را در برمی‌گیرد و بیشتر مطالب آن سینه به سینه منتقل شده است.کلام سرانجام به گویش هورامی نوشته شده است.
بناهای مذهبی در هر کشوری از جایگاه ویژه‌ای نزد مردم برخوردارند که ایران اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و دارای هزاران بنای مذهبی با ارزش است و استان کرمانشاه نیز به واسطه عوامل بسیاری همچون حضور مسالمت‌آمیز اقوام و مذاهب گوناگون در کنار یکدیگر از قدیم الایام بناهای مذهبی بسیاری را داشته و این بناها نیز مورد تکریم و احترام مردم قرار گرفته است که آرامگاه سلطان اسحاق یکی از این بناهای مذهبی در شهرستان پاوه است.
آرامگاه سلطان اسحاق در مسیر جاده پاوه به نودشه درنزدیکی روستای نیسانه ودر کنار ساحل رود سیروان قرار دارد . این آرامگاه بسیار مورد تکریم واحترام مردم استان و استانهای همجوار است. جاده ای فرعی از جادهی اصلی پاوه به نوسود در نزدیکی روستای نیسانه جدا می شود و به زیارتگاه (در ۴۰ کیلومتری شمال غربی پاوه) منتهی می گردد . منظره رودخانه سیروان دراین محل جذابیت خاصی دارد.
