جوراب بازی ( گوره وه بازی )

بازی محلی جوراب بازی ( گوره وه بازی ) نیز که یکی از بازیهای پر طرفدار  در میان خانواده ها بوده است و  یکی از بازی‌های محلی مناطق کردنشین است

که‌ هدف آن تقویت قدرت تصمیم گیری، ایجاد روحیه همکاری و درک اهمیت مشورت است. این بازی عمدتا در مناطق روستایی و با استفاده از ‎ 10لنگه جوراب بزرگ و یک سکه پول یا تیله و یا هر چیز دیگری برگزار میشده است و رونق بخش شب نشینیها بخصوص در شبهای سر فصل زمستان در مناطق کردنشین بوده است.

بازی های محلی از حیث موضوع و محتوا از افسانه ها و قصه های محلی سرچشمه گرفته اند و هر کدام بیانگر واقعه خاص و نمونه ی یک نوع تدبیر و تیز هوشی ، آزمایش قدرت و پرورش جنبه های فکری، روحی و جسمی هستند.
 بنابراین هر یک از بازی های محلی، جنبه ها وسیعی از زندگی مردمان هر سرزمین را در بر می گیرد و دارای ارزشهای بسیاری می باشد.
گوره وه  بازی از رایج ترین بازی بومی محلی و سرگرمی مناسب بین جوانان و نوجوانان کردستانی بوده که در شبهای سرد مهمان بیشتر خانه ها می باشد.
در این بازی، محدودیت سنی برای شرکت کنندگان وجود ندارد و 10 عدد جوراب مخصوص(جوراب هایی که توسط زنان کردستانی با دست بافته می شود) و یک پوکه خالی مثل تیله یا مازو برای جوراب بازی لازم است.
گوره وه بازی به صورت دسته جمعی و بیشتر به هنگام شب نشینیها و یا در مراسمات مختلف انجام می شود  و ابتدا گروه به دو دسته مساوی تقسیم می شوند و از دو جوراب برای شروع بازی استفاده می کنند که در یکی از آنها تیله پنهان است و هرتیمی تیله یا مازو را پیدا کند شروع کننده بازی خواهد بود. سپس یکی از اعضای تیم شروع کننده بازی تیله را در دست گرفته و دست خود را داخل 10 جوراب فرو می برد و با حالت ماهرانه ای تیله را در یکی از جوراب ها جای می دهد که در این حالت تیم مقابل باید تمام حواسشان پی یافتن تیله باشد و با مشورت با سایر اعضای تیم در نهایت یک جوراب را که فکر می کنند تیله داخل آن است بعنوان«گُل» انتخاب می کنند که دارای 10 امتیاز برای تیم است و اگر پیدا نشد سعی می کنند در انتخاب دوم که آن نیز 11 امتیاز محسوب می شود تیله را پیدا کنند، اما اگر تلاش و انتخاب آنها درست نباشد 2 الی 10 امتیاز برای تیم مقابل حائز خواهد شد.
در گذشته کل امتیاز 200 بود ولی امروزه این امتیاز به 150 کاهش یافته است و در نهایت هرتیمی که زودتر امتیازش به 150 برسد،  برنده مسابقه است.